Kalatea (Calathea) - roślina doniczkowa z rodziny marantowatych

Kalatea (Calathea) to roślina, która posiada piękne, lancetowate liście, przyozdobione fantazyjnymi wzorami. Rośliny z tego rodzaju nie tylko dobrze odnajdują się w warunkach domowych, ciesząc oko swoim pięknem, ale także oczyszczają powietrze ze szkodliwych substancji. Na rynku dostępne są różne odmiany kalatei, a każda z nich posiada niepowtarzalne, piękne liście, które wprowadzą do Twojego wnętrza odrobinę egzotyki!

Kalatea - gatunki i odmiany. Kilka słów o tych pięknych roślinach

Przedstawiciele rodzaju kalatea wyróżniają się przede wszystkim niezwykle wzorzystymi liśćmi oraz zadziwiają ruchem dobowym liści, które na noc składają się wyraźnie do góry, odsłaniając spodnią stronę, a od pierwszych promieni słońca zaczynają kierować górną stronę blaszki liściowej do słońca. Należą one także to roślin zielonych i zyskały ogromną popularność jako kwiaty doniczkowe. Ich niezwykły wygląd: wyjątkowa faktura liści, rosnących na długich ogonkach, sprawił, że kalatee stał się jednymi z naszych ulubionych roślin domowych. To prawdziwe must have dla każdego posiadacze “domowej dżungli”!

Kalatea pochodzi z tropikalnych obszarów Meksyku, Ameryki Południowej, Ameryki Środkowej oraz Karaibów. W naturalnym środowisku wyróżnić można kilkadziesiąt gatunków. Liczne gatunki i odmiany wykorzystywane są do uprawy domowej. Jednymi z najbardziej rozpoznawalnych z nich są:

Calathea zebrina
Calathea ornata,
Calathea warscewiczii,
Calathea picturata,
Calathea roseopicta,
Calathea crocata,
Calathea orbifolia,
Calathea majestica,
Calathea lancifolia,
Calathea makoyana.

Pielęgnacja - skrócony poradnik dotyczący pielęgnacji rośliny kalatea:

Światło - Gdzie ustawić kalateę?

Kalatea to roślina wymagająca umiarkowanego światła lub lekko zacienionego miejsca. Wymaga ochrony przed bezpośrednim światłem słonecznym, które może spowodować uszkodzenia liści. Idealnym miejscem dla kalatei będzie miejsce jasne lub miejsce delikatnie zacienione, gdzie będzie otrzymywać rozproszone światło.

Podlewanie:

Wymagania dotyczące podlewania zależą od warunków panujących w pomieszczeniu oraz od wielkości rośliny. W sezonie letnim należy podlewać ją częściej, w sezonie zimowym można ograniczyć ilość podlewania. Ważne, aby nie dopuścić do przesuszenia bryły korzeniowej Jednocześnie nadmierna wilgoć też nie jest wskazana, gdyż może spowodować gnicie korzeni.

Wilgotność powietrza:

Kalatea preferuje wilgotne środowisko, dlatego należy ją regularnie zraszać. Jeśli w naszym mieszkaniu jest suche powietrze, to warto postawić ją obok nawilżacza powietrza.

Temperatura:

Kalatea rośnie najlepiej w temperaturze między 18 a 26 stopni Celsjusza. Należy unikać wystawiania jej na skrajne temperatury lub gwałtowne zmiany temperatury.

Gleba:

Kalatea wymaga ziemi zasadowej - może być to mieszanka ziemi kompostowej z drenażem. Ważne jest, aby ziemia była luźna, przepuszczalna, a zarazem wilgotna. Można użyć gotowej ziemi do roślin doniczkowych, dodając do niej perlit lub torf.

Nawożenie:

Kalatea wymaga regularnego nawożenia, szczególnie w okresie intensywnego wzrostu. Należy używać nawozów bogatych w azot, fosfor i potas, które dostarczą niezbędne składniki odżywcze roślinie. Pielęgnacja kalatei może wymagać czasu i uwagi, ale dzięki tym wskazówkom będzie można cieszyć się pięknymi, zdrowymi roślinami przez długi czas.

Czy kalatea jest trująca?

Amerykańskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt (aspca.org) nie zalicza roślin z rodzaju Calathea do trujących. Jednak warto pamiętać, o tym, że te rośliny nie są przeznaczone do spożycia i nie podlegają żadnym kontrolom bezpieczeństwa pod tym względem. Dlatego należy zachować ostrożność i w przypadku przypadkowego spożycia liści lub kontaktu z sokiem roślinnym, należy skonsultować się z lekarzem lub weterynarzem i obserwować, czy nie występują niepożądane objawy mogące być związane z zatruciem.

Niektóre rośliny z tego rodzaju w rejonie Ameryki Południowej są nawet uprawiane jako warzywa. Spożywa się każdą część rośliny, jednak najbardziej cenione są bogate w składniki odżywcze podziemne kłącze, które nazywane jest „Sweetcorn Root".

Dlaczego one się ruszają i dlaczego mają takie kolory?

To jest trudne pytanie, na które znaleźliśmy kilka teorii, jeżeli znacie jeszcze jakieś, napiszcie do nas! Maranty są roślinami, które nie produkują substancji szkodliwych dla zwierząt, dlatego jest teoria, że kolory pomagają im odstraszać potencjalnych roślinożerców przez upodobnianie się do roślin faktycznie trujących. My na przykład jak je oglądamy, nie mamy najmniejszej ochoty na ich jedzenie. Chociaż ślinka cieknie. Podnoszenie liści na noc może pomagać roślinie zebrać wodę w obrębie systemu korzeniowego. W dzień blaszki są potrzebne do pozyskiwania cukrów i do odżywiania rośliny, a nocą roślina tworzy z liści lejki, które mogą łapać wodę z potencjalnych opadów.

Szkodniki marantowatych

Najczęściej w uprawie spotykamy się z przędziorkami, często nie widzimy go, dopóki nie jest za późno. Regularnie należy przeglądać spodnią stronę liści w poszukiwaniu drobnej pajęczynki i drobnych widocznych gołym okiem pajączków. Jeżeli zaobserwujemy małą liczbę szkodnika, wystarczy roślinę porządnie wyczyścić wilgotną ściereczką i dodatkowo zastosować środek przeciwko przędziorkom, zabieg należy powtarzać zgodnie z instrukcjami producenta. Jeżeli szkodnika będzie duża ilość, roślinę może być bardzo trudno uratować.

Drugim najczęściej spotykanym szkodnikiem jest wełnowiec, którego najszybciej zaobserwujemy jako białe kawałki wełny przy węzłach, z których wyrastają liście. Wełnowca najłatwiej usunąć patyczkiem do uszu nasączonym w roztworze alkoholu, dodatkowo stosować odpowiedni środek chemiczny. Inne szkodniki występują rzadziej, jednak warto regularnie obserwować roślinę i szukać niepokojących objawów.