Kalatea (Calathea) - roślina doniczkowa z rodziny marantowatych.
Kilka słów o Kalatei
Przedstawiciele rodzaju kalatea wyróżniają się przede wszystkim niezwykle wzorzystymi liśćmi oraz zadziwiają ruchem dobowym liści, które na noc składają się wyraźnie do góry odsłaniając spodnią stronę, a od pierwszych promieni słońca zaczynają kierować górną stronę blaszki liściowej do słońca. Jednymi z najbardziej rozpoznawalnych odmian są: Kalatea Warscewiczi, Kalatea 'Argentea', Kalatea 'Angela' czy Kalatea 'Amagris'.
Pielęgnacja - skrócony poradnik dotyczący pielęgnacji rośliny Kalatea:
Światło- Gdzie ustawić Kalateę?
Kalatea to roślina wymagająca umiarkowanego lub słabego światła. Wymaga ochrony przed bezpośrednim światłem słonecznym,które może spowodować uszkodzenia liści. Idealnym miejscem dla Kalatei będzie miejsce z półcieniem lub miejsce delikatnie zacienione, gdzie będzie otrzymywać rozproszone światło.
Podlewanie:
Wymagania podlewanie zależą od warunków panujących w pomieszczeniu oraz od wielkości rośliny. W sezonie letnim należy podlewać ją częściej, w sezonie zimowym można ograniczyć ilość podlewania. Ważne, aby nie dopuścić do przesuszenia się ziemi w doniczce. Wilgotność powietrza: Kalatea preferuje wilgotne środowisko, dlatego należy ją regularnie zraszać lub postawić obok nawilżacza powietrza.
Temperatura:
Kalatea rośnie najlepiej w temperaturze między 18 a 26 stopni Celsjusza. Należy unikać wystawiania jej na skrajne temperatury lub gwałtowne zmiany temperatury.
Gleba:
Kalatea wymaga ziemi zasadowej, z dobrym drenażem. Ważne jest, aby ziemia była luźna, przepuszczalna, a zarazem wilgotna. Można użyć gotowej ziemi do roślin doniczkowych, dodając do niej perlit lub torf.
Nawożenie:
Kalatea wymaga regularnego nawożenia, szczególnie w okresie intensywnego wzrostu. Należy używać nawozów bogatych w azot, fosfor i potas, które dostarczą niezbędne składniki odżywcze roślinie. Pielęgnacja Kalatei może wymagać czasu i uwagi, ale dzięki tym wskazówkom będzie można cieszyć się pięknymi, zdrowymi roślinami przez długi czas.
Czy Kalatea jest trująca?
Amerykańskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt (aspca.org) nie zalicza roślin z rodzaju Calathea do trujących. Jednak warto pamiętać, o tym że te rośliny nie są przeznaczone do spożycia i nie podlegają żadnym kontrolą bezpieczeństwa pod tym względem. Dlatego należy zachować ostrożność i w przypadku przypadkowego spożycia liści lub kontaktu z sokiem roślinnym, należy skonsultować się z lekarzem lub weterynarzem i obserwować czy nie występują niepożądane objawy mogące być związane z zatruciem.
Niektóre rośliny z tego rodzaju w rejonie Ameryki Południowej są nawet uprawiane jako warzywa. Spożywa się każdą część rośliny, jednak najbardziej cenione są bogate w składniki odżywcze podziemne kłącze, które nazywane jest "Sweetcorn Root".
Dlaczego one się ruszają i dlaczego mają takie kolory?
To jest trudne pytanie, na które znaleźliśmy kilka teorii, jeżeli znacie jeszcze jakieś, napiszcie do nas! Maranty są roślinami, które nie produkują substancji szkodliwych dla zwierząt, dlatego jest teoria, że kolory pomagają im odstraszać potencjalnych roślinożerców przez upodobnianie się do roślin faktycznie trujących. My na przykład jak je oglądamy nie mamy najmniejszej ochoty na ich jedzenie. Chociaż ślinka cieknie. Podnoszenie liści na noc, może pomagać roślinie zebrać wodę w obrębie systemu korzeniowego. W dzień blaszki są potrzebne do pozyskiwania cukrów i do odżywiania rośliny, a nocą roślina tworzy z liści lejki, które mogą łapać wodę z potencjalnych opadów.
Szkodniki marantowatych
Najczęściej w uprawie spotykamy się z przędziorkami, często nie widzimy go dopóki nie jest za późno. Regularnie należy przeglądać spodnią stronę liści w poszukiwaniu drobnej pajęczynki i drobnych widocznych gołym okiem pajączków. Jeżeli zaobserwujemy małą liczbę szkodnika, wystarczy roślinę porządnie wyczyścić wilgotną ściereczką i dodatkowo zastosować środek przeciwko przędziorkom, zabieg należy powtarzać zgodnie z instrukcjami producenta. Jeżeli szkodnika będzie duża ilość, roślinę może być bardzo trudno uratować.
Drugim najczęściej spotykanym szkodnikiem jest wełnowiec, którego najszybciej zaobserwujemy jako białe kawałki wełny przy węzłach z których wyrastają liście. Wełnowca najłatwiej usunąć patyczkiem do uszu nasączonym w alkoholu, dodatkowo stosować odpowiedni środek chemiczny. Inne szkodniki występują rzadziej, jednak warto regularnie obserwować roślinę i szukać w internecie niepokojących objawów.