Ripsalidopsis, Rhipsalidopsis

Pochodzenie

Rhipsalidopsis  popularnie zwany „kaktusem wielkanocnym” należy do rodziny kaktusowatych (Cactaceae).  Pochodzi z wilgotnych, tropikalnych lasów południowej Brazylii. W naturze jest małym, krzewiastym kaktusem prowadzącym epifityczny tryb życia, zamieszkując w konarach drzew.

Gatunki i odmiany

Pędy tego kaktusa są płaskie lub nieco kanciaste, na całej długości też lekko powcinane w regularnych odstępach, tworząc jakby oddzielne człony przypominające liście. Brzegi pędów są lekko zaokrąglone i mają czerwonawe zabarwienie. Na końcowych członach pędów pojawiają się dość duże lejkowate kwiaty. Owocem jest jagoda.

Istnieje tylko kilka gatunków tego kaktusa. Do najbardziej znanych należy  Rhipsalidopsis gaertneri, gatunek o jaskrawych, szkarłatnych kwiatach i Rhipsalidopsis rosea o kwiatach liczniejszych, ale  drobniejszych, intensywnie różowej barwy.

W uprawie ogrodniczej dominuje mieszaniec tych dwóch gatunków Rhipsalidopsis x graeseri o kwiatach w odcieniach od jasnego  różu  do  fioletu. Sporadycznie w sprzedaży pojawiają się rośliny o kwiatach żółtych, pochodzące od gatunku Rhipsalidopsis epiphylloides.

Rośliny ripsalidopsisa rosną wolno. Mogą rosnąć w mieszkaniu przez kilka sezonów. Kwitną od kwietnia do czerwca, czasem mogą powtórzyć kwitnienie jesienią, ale wtedy jest ono dużo skromniejsze.

Pielęgnacja i uprawa

Latem roślinę należy trzymać w miejscu półcienistym, z daleka od bezpośredniego nasłonecznienia. Od stycznia do maja roślina potrzebuje dużo rozproszonego światła.  W okresie wzrostu i kwitnienia należy jej zapewnić temperaturę pokojową (ok. 20^oC). Od listopada do stycznia, czyli w okresie zawiązywania pąków wskazane jest jasne, przewiewne stanowisko o temperaturze 10-12^oC. Gdy tylko pąki staną się widoczne trzeba roślinę przenieść do pomieszczenia cieplejszego (ok. 20^oC) i ustawić w miejscu docelowym, tak by już jej nie przenosić, przestawiać, przekręcać, bo może zrzucić pąki.

W okresie wzrostu i kwitnienia, czyli od marca do listopada należy podlewać regularnie by utrzymać w miarę stałą, średnią  wilgotność podłoża. Od listopada do stycznia podlewanie ograniczyć, ale nie przesuszać bryły korzeniowej. Później stopniowo zwiększać dawki wody. Trzeba unikać zarówno przesuszenia jak i zalania bryły korzeniowej, aby pędy liściowe nie uległy skurczeniu i nie opadły.

W okresie wzrostu rośliny, czyli od lipca do listopada trzeba 3-4 razy zasilić mieszanką nawozową dla kaktusów. Ripsalidopsis lubi podwyższoną wilgotność powietrza, dobrze znosi zraszanie. Zarówno do podlewania jak i zraszania należy używać miękkiej  wody ponieważ roślina ta nie lubi wapnia.

Zabieg przesadzania zaleca się wykonywać w miarę potrzeby, w okresie lata, tuż po zakończeniu kwitnienia. Dobrym podłożem będzie uniwersalna mieszanka ziemi ogrodniczej na bazie torfu wysokiego.

Rozmnaża się przez ukorzenianie członów łodygi. Najlepszym terminem na sadzonkowanie będzie czerwiec, do ukorzeniania należy zapewnić temperaturę ok. 22^oC.

Stanowisko

W okresie kwitnienia roślina może stać w dowolnym miejscu mieszkania, byle w półcieniu i w temperaturze pokojowej. W okresie wzrostu (lipiec-listopad) najlepszym miejscem w mieszkaniu  będzie parapet okna wschodniego lub północnego. Raczej nie należy wystawiać  rośliny na zewnątrz.  Dla rośliny zimującej dobrym miejscem będzie parapet okna zachodniego, oczywiście w pomieszczeniu o temperaturze 10-12^oC.

Ciekawostki

Rhipsalidopsis – „kaktus wielkanocny” często jest mylony z „kaktusem bożonarodzeniowym” -Schlumbergerą. Istotnie rośliny mają podobny wygląd, ale różnią się porą kwitnienia.

Hodowcy pracują nad otrzymaniem odmian (z obydwu rodzajów), które przez odpowiednie sterowanie mogą zakwitać w różnych porach roku. Może niedługo nie odróżnimy, z którym rodzajem kwitnącej  rośliny  mamy do czynienia.

By roślina ripsolidapsisa zakwitła musi być poddana działaniu niskich temperatur przez 60-80 krótkich, zimowych dni .Po zawiązaniu pąków nie może być narażona na wahania temperatury, bo może zrzucić pąki.

Rhipsalidopsis jest doskonałą rośliną do uprawy w hydroponice.

Czasem na roślinie mogą wystąpić szkodniki – przędziorki, wełnowce.