Peperomia

Peperomia należy do rodziny pieprzowatych (Piperaceae). Rośliny z rodzaju Peperomia występują w Azji, Afryce, Ameryce Środkowej i Południowej. W naturze oznaczono około 1000 gatunków Peperomii, wśród których są rośliny zielne, krzewy, a nawet drzewa. Gatunki nadające się do uprawy jako rośliny doniczkowe pochodzą przeważnie z obu Ameryk, gdzie rosną w podszyciu tropikalnych dżungli i są przyzwyczajone do półmroku i wilgotnego powietrza.

Dawniej wymieniano około 600 gatunków Peperomii, obecnie ich ilość szacuje się na około 1000. Gatunki, z których wywodzą się uprawiane w mieszkaniach ozdobne rośliny doniczkowe to przeważnie małe rośliny o pokroju krzaczastym, o liściach mięsistych, rozmaitych kształtów, zróżnicowanej strukturze i różnorodnym zabarwieniu, niepozornych i mało ozdobnych kwiatostanach. Są gatunki pstrolistne, o liściach zielonych, gatunki o płożących się lub ścielących pędach.

Gatunek Peperomia argyreia (peperomia Sandersa) tworzy dość szeroką rozetę tarczowatych liści w kolorze zielonym ze srebrnymi smugami. Te posrebrzone liście osadzone są na czerwonych, dość długich ogonkach liściowych.

Peperomia caperata (peperomia kędzierzawa) – jej blaszki liściowe są mocno pomarszczone, marmurkowate barwy jasnej i ciemnej zieleni, często ze srebrzystym paskowaniem. Długie, czerwone ogonki liściowe podkreślają oryginalne ubarwienie rozety liściowej. U odmiany „Trikolor” wywodzącej się z tego gatunku liście są biało obrzeżone. Zaś rośliny z odmiany „Emerald Ripple” silnie rosną.

Peperomia clusiifolia (peperomia kluzjolistna) ma skórzaste liście osadzone na krótkich ogonkach liściowych, liście w ciemnozielonym kolorze z czerwonym połyskiem. U odmiany „Variegata ” na zielonym tle liścia rozmieszczone są różnej wielkości kremowe plamy.

Peperomia griseoargentea (peperomia srebrzystoszara) o sercowatych liściach, blaszki liściowe na górnej powierzchni lekko pomarszczone pomiędzy głównymi nerwami i ze srebrzystym połyskiem, pod spodem – białozielone. Liście osadzone na długich, paskowanych, czerwono-biało ogonkach liściowych.

Peperomia obtusifolia (peperomia magnolistna). Liście tego gatunku są mięsiste, zbliżone do liści sukulentów. Gatunek i liczne jego odmiany, są najbardziej popularne w handlu spośród wszystkich uprawianych peperomii. Odmiana „Variegata” ma liście zielone z żółtobiałym rysunkiem, u odmiany „Yelli ” liście są trójbarwne.

Peperomia rotundifolia, to roślina o długich płożących się pędach i drobnych, okrągławych, marmurkowatych, brązowo – zielonych listkach.

Peperomia serpens ma zwisające pędy, jej odmiana „Variegata ” ma kolorowe liście.

Peperomia glabella nadaje się do uprawy w wiszących doniczkach, bowiem jej pędy początkowo rosną prosto, później – pod wpływem własnego ciężaru, zaczynają zwisać.

Peperomie o zielonym ulistnieniu powinny rosnąć w miejscu jasnym do półcienistego, gatunki wielobarwne w miejscu bardzo jasnym i zimą nasłonecznione przez kilka godzin. Temperatura pokojowa, zimą nie niższa niż 15oC dla odmian zielonych i nie niższa niż 18oC dla odmian pstrolistnych. Rośliny peperomii przez cały rok należy podlewać z dużym wyczuciem, nie lubią bowiem ani zbyt dużej wilgoci ani suszy w podłożu. Zaleca się podlewać oszczędnie, zwłaszcza zimą. Gdy podłoże jest zalane najpierw roślina zrzuca liście, a następnie obumiera. Do podlewania używać wody miękkiej o temperaturze pokojowej.
Jako roślina tropikalnych lasów lubi wysoką wilgotność powietrza (powyżej 50 %), można roślinę od czasu do czasu zrosić.
Od marca do sierpnia, raz na 2-3 tygodnie, podlać niskim stężeniem mieszanki nawozowej dla roślin kwitnących.
Przesadzać wiosną, w miarę potrzeby. Roślina preferuje pojemniki ceramiczne, płytkie. Dobrym podłożem będzie uniwersalna mieszanka do kwiatów z dodatkiem piasku.
Rozmnażanie przez wierzchołkowe sadzonki pędowe, ukorzenianie w temperaturze 20-22oC. Gatunki tworzące rozetę liściową rozmnaża się z sadzonek liściowych.

Peperomie zielonolistne można uprawiać na parapecie okna wschodniego lub północnego. Dla gatunków pstrolistnych – dobrym miejscem będzie parapet okna wschodniego lub zachodniego. Jedne i drugie gatunki można ustawić w dobrze oświetlonym miejscu w pobliżu okna zachodniego. Rośliny peperomii dobrze będą się czuły w widnej kuchni i widnej łazience.

Peperomia jest bliską krewną pieprzu czarnego i kiedyś była zaliczana do rodzaju Piper. Do dziś często w handlu nazywana jest pieprzówką.

Gatunek Peperomia clusiifolia znany jest już od 1793 roku i jest najstarszą z uprawianych peperomii, a gatunkiem Peperomia caperata zainteresowano się dopiero w 1954 roku.

Rośliny peperomii ze względu na swe małe rozmiary i dużą różnorodność są świetnym obiektem dla kolekcjonerów.

Jeśli roślina wytwarza długie, nieproporcjonalne łodygi, to znaczy, że stoi w zbyt ciemnym miejscu, a wyblakłe, matowe liście świadczą o zbyt silnym nasłonecznieniu.

Czarne plamy u podstawy łodyg, to nadmiar wody w podłożu, a utrata liści zimą jest reakcją na zbyt niskie temperatury.

Peperomia nie lubi chemicznych środków do nabłyszczania liści, lepiej będzie obmyć roślinę pod prysznicem, zabezpieczając wcześniej bryłę korzeniową przed zalaniem.