Rośliny o zwisającym pokroju
Dlaczego rośliny o zwisającym pokroju, są tak niezwykle popularne? Przecież nie tylko o ich urodę chodzi. Sposób, w jaki rosną to ich ogromna zaleta. Nie każdy jest posiadaczem szerokich parapetów, na których może ustawiać rzędy doniczek. Wielu z miłośników kwiatów posiada zwierzęta, lub małe dzieci i rośliny muszą być po za ich zasięgiem. Dlatego idealnym rozwiązaniem są rośliny o zwisającym pokroju. Można je ustawić na wysokiej półce, powiesić w makramie lub wiszącej doniczce. Poniżej przedstawiam pięć topowych roślin o zwisającym pokroju.
Rhipsalis
Rhipsalis jest sukulentem, jednak nie występuje na pustyni, tylko w tropikalnej dżungli. Jest to rodzaj kaktusów epifitycznych, w naturze rośnie na stromych skałach lub w konarach drzew. Można go przyrównać do egzotycznej jemioły. Jednak sam gromadzi zapasy wody i substancji odżywczych w swoich pędach. W warunkach domowych przy odpowiednim prowadzeniu to roślina bezproblemowa.
Stanowisko
Rhipsalis wymaga stanowiska jasnego, dobrze oświetlonego. Jednak nie może on być narażony na bezpośrednie promieniowanie słoneczne. Taka ekspozycja spowoduje żółknięcie jego pędów. Niedobór światła sprawi zaś, że roślina przestanie kwitnąć, a jej pędy wydłużą się i staną się bardzo delikatne. Zimą rypsalis toleruje temperaturę ok 10-12 stopni Celsjusza. Jest idealną rośliną do ogrodów zimowych. W domu sprawdzi się w kuchni lub łazience z oknem. Gleba i nawożenie – Najlepsza gleba to przepuszczalne podłoże z dodatkiem gruboziarnistego piachu lub perlitu. Oczywiście niezbędna jest warstwa drenażu na dnie doniczki. Możemy zastosować gotowe podłoże rekomendowane do sukulentów i kaktusów. Jeśli chodzi o nawożenie stosujemy odpowiednie preparaty dedykowane specjalnie sukulentom i kaktusom. Pamiętać trzeba, że zimą nie nawozimy rośliny.
Przesadzanie i rozmnażanie – Przesadzając rhipsalis wybieramy doniczkę szeroką i płytką. Jest to niezwykle istotne dla rośliny. Jeśli roślina jest dostatecznie duża możemy podzielić ją na części rozmnażając w ten sposób. Inna metoda jest wysiew z nasion lub rozmnażane poprzez sadzonki pędowe umieszczone w wodzie lub ziemi. Warto zwrócić uwagę na rhipsalis „niezgrabna jemioła” i rhipsalis Horrida tzn Mysie ogonki
Epipremnum
Epipremnum znane też pod nazwą ołustek, scindapsus czy rafidofora. Roślina o zwisającym pokroju niezwykle prosta w hodowli. Wspaniale sprawdza się w prawie każdych warunkach domowych. Idealna dla osób dopiero zaczynających swą przygodę z ogrodnictwem. Większość z nas zna ją dobrze z domów swoich babć. To prawdziwa roślina PRL-u. scindapsus pochodzi z Indii gdzie dorasta nawet do kilkunastu metrów.
Stanowisko i podłoże – Scindapsus preferuje stanowisko jasne, jednak nienarażone na ciągłą ekspozycję promieniowania słonecznego. Roślina idealnie nadaje się do donic podwieszanych pod sufitem. Można ją bez problemu poprowadzić po żyłce pod sufitem, co da wrażenie zielonego dachu nad głową. Jeśli zaś chcemy osiągnąć jeszcze inny efekt, możemy posadzić roślinę w wysokiej donicy i poprowadzić po podporze. Epipremnum nie ma ogromnych wymagań. Z powodzeniem wystarczy ziemia do kwiatów doniczkowych. Oczywiście nie wolno zapomnieć o drenażu. Nawożenie i podlewanie – Scindapsusa podlewamy umiarkowanie wystarczy, co 4-5 dni. W okresie zimowym raz w tygodniu. Ziemia może delikatnie przeschnąć. Jednak pamiętać warto, że epipremnum lubi zraszanie i wilgotne powietrze. Bardzo dobrze odnajdzie się, więc w łazience z oknem. Nawożenie nie stanowi większego problemu. Wystarczy raz w miesiącu nawóz do roślin zielonych.
Przesadzanie i rozmnażanie – Roślinę przesadzamy po zakupie z doniczki startowej do docelowej, w której ma rosnąć. Następnie nie częściej, jak co 2-3 lata. Epipremnum jest rośliną, którą bardzo prosto rozmnożyć. Najlepiej to robić poprzez umieszczenie w wodzie kawałka sadzonki z przynajmniej jednym liściem. Epipremnum niezwykle rzadko choruje. Jeśli się to zdarzy najczęściej jest to przędziorek.
Ciekawostki
Epipremnum złociste to najbardziej rozpowszechnione pnącze wśród roślin domowych. Zaliczane jest do roślin oczyszczających powietrze. Jeśli zostanie przycięte zacznie się rozkrzewiać. W medycynie indyjskiej stosowane jest, jako lekarstwo na biegunkę, kaszel, lub lek na zwiększenie popędu płciowego. Stosuje się w tym celu suszony dojrzały kwiat scindapsusa.
Trzykrotka
Trzykrotka to roślina wprost wymarzona dla laików ogrodniczych, początkujących miłośników ładnych kwiatków. Idealna na parapet, do wiszącego kosza lub wiszącą półkę. Pięknie wygląda połączenie kilku odmian trzykrotki w jednej donicy. Kolory i wzory na liściach będą się wspaniale uzupełniać. Liście trzykrotki mają wiele odmian kolorystycznych. Od purpury przez zieleń lub liście w paseczki. Jednocześnie należy ona do roślin oczyszczających powietrze.
Stanowisko i podłoże Roślina nie ma zbyt wiele wymagań. Bez problemu odnajdzie się w każdym miejscu w domu. Jedyna zasada, o jakiej należy pamiętać. Czym trzykrotka ma mocniejsze przebarwienia tym potrzebuje więcej światła. Podłoże do roślin doniczkowych z powodzeniem sprosta wymaganiom rośliny. Oczywiście niezbędny jest drenaż w doniczce. Podlewanie i nawożenie – trzykrotka roślina o zwisającym pokroju lubi wilgotną glebę. Nie można dopuścić do jej przesuszenia. Jeśli roślina stoi w półcieniu podlewamy ją mniej. Zima ograniczamy podlewanie. Pamiętać jednak trzeba, aby roślina nie stała w wodzie, ponieważ sprzyja to gniciu korzeni. Nawozić należy, co dwa tygodnie, można zraszać.
Przesadzanie i rozmnażanie – przesadzamy nie częściej, jak co 2-3 lata. Robimy to niezwykle ostrożnie ze względu na bardzo delikatne pędy. Dorastają one nawet do 50 cm i łatwo je uszkodzić. Roślina praktycznie rozmnaża się sama. Pędy w zetknięciu z ziemią same się ukorzeniają. Jeśli roślina jest już bardzo stara i wygląda nieestetycznie z łatwością możemy ją odmłodzić właśnie w ten sposób. Bardzo odporna na choroby i szkodniki. Ciekawostki Roślina idealna do domu, w którym są dzieci i zwierzęta. Nie posiada żadnych substancji trujących i uczulających. Jest ona idealna do terrarium. Z powodzeniem nadaje się na pokarm dla żółwi, patyczaków lub agamy.
Sedum burito
Sedum burito, rozchodnik morgana to niezwykle efektowny sukulent. Jego niedługie pędy około 35 cm o charakterystycznym wyglądzie i niezwykłej urodzie łatwo wpadają w oko. Charakterystyczna barwa liści lekko niebieskawa i dodaje jej tylko uroku. Roślina niezwykle odporna należy do klubu Żelaznych roślin jak sansewieria.
Stanowisko i podłoże Najlepsze miejsce dla rozchodnika to stanowisko jasne. Latem bez problemu można roślinę przenieść na balkon lub taras. Woskowy nalot, którym są pokryte liście chroni roślinę przed poparzeniami słonecznymi. Idealne podłoże to ziemia dedykowana sukulentom i kaktusom. Podlewanie i nawożenie – podlewać należy umiarkowanie, nawet oszczędnie. Najlepiej wtedy, gdy ziemia przeschnie. Zimą ograniczmy podlewanie do minimum. Oznaką, że roślina ma za sucho świadczyć będzie marszczenie się młodych liści. Nawozić należy nawozem do sukulentów i kaktusów raz w miesiącu.
Przesadzanie i rozmnażanie – sedum rośnie dość wolno, dlatego częste przesadzanie nie jest potrzebne. Jeśli musimy to delikatnie by nie uszkodzić rośliny. Sedum najlepiej prezentuje się solo. Rozmnażanie jest dość proste. Możemy to zrobić ukorzeniając sadzonkę pędową. Inny sposób to ułożenie oderwanych delikatnie liści na wilgotnym podłożu. UWAGA zarówno miejsce cięcia jak i oderwania liścia musi przeschnąć.
Eschynantus
Roślina o zwisającym pokroju pochodząca z Azji. Jako roślina doniczkowa jest dość kapryśna, jednak dobra pielęgnacja da nam nie tylko satysfakcje ogrodniczą, ale i piękne kwiaty. Jednak ozdoba eschynantusa sa nie tylko kwiaty, ale i liście, które z wierzchu mają inny kolor jak od spodu. W naturze występuje około 100 gatunków, które zapylane są przez kolibry.
Stanowisko i podłoże – Eschynantus to tropikalne pnącze, dlatego wymaga dość specyficznych warunków. Jak większość tego typu roślin stanowisko nie może być narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Zbyt duża dawka słońca sprawi, że roślina zacznie gubić liście. Najlepsze będzie półcieniste, ale ciepłe, osłonięte od przeciągów. Podłoże próchniczne o odczynie lekko kwaśnym. Podlewanie i nawożenie – Roślina preferuje wysoką wilgotność powietrza i dość wilgotne podłoże. Jednak nie może stać w wodzie, ponieważ przyczynia się to do gnicia korzeni. Podlewamy woda miękką lub o temperaturze pokojowej. Możemy roślinę zraszać. Nawozimy, co dwa tygodnie nie częściej. Zimą ograniczamy zarówno podlewanie jak i nawożenie. Temperatura zimą może spaść do 15 stopni, jednak w chwili pojawienia się pąków kwiatowych roślinę przestawiamy w cieplejsze miejsce i nawozimy regularnie.
Przesadzanie i rozmnażanie – Przesadzamy po zakupie w doniczkę docelową, najlepsze są takie, które może my podwiesić pod sufitem lub wstawić w makramę, aby roślinę uzyskała piękny kształt. Pamiętać trzeba, że jej pędy dorastają nawet do 60 cm długości. Rozmnażamy roślinę poprzez pędy wierzchołkowe ukorzeniając je w wilgotnym podłożu lub w słoiczku z wodą.
Tych pięć roślin o zwisającym pokroju uważam za najbardziej interesujące, nie tylko ze względu na swój pokrój, ale i urodę. Pasują do każdego wnętrza. Mogą rosnąć, jako samodzielne zwisające rośliny, ale i jako kompozycje w połączeniu z innymi w wysokich donicach. Wszystko zależy od wyobraźni i miejsca jakie masz w domu.