Rośliny owadożerne – rosiczka, muchołówka, dzbanecznik

Dziś kilka słów o roślinach, które pomimo urzekającego, w wielu przypadkach bardzo niewinnego wyglądu, są z natury w środowisku roślin doskonałymi drapieżnikami. Na pierwszy rzut oka trudno podejrzewać je o zdolność do uśmiercania owadów. A jednak. Ktoś kiedyś miał rację mówiąc, że pozory mylą. Wiele z gatunków roślin owadożernych można uprawiać w domu w doniczkach… Pamiętajcie jednak, że rośliny owadożerne zaliczane są do tych bardziej wymagających. Należy zapewnić im odpowiednie warunki by na długo pozostały z Wami w Waszych prywatnych, zielonych przestrzeniach.

Rośliny owadożerne – rosiczka, muchołówka, dzbanecznik.

W naturalnym środowisku odnaleźć można około 700 gatunków o takich zdolnościach. Podstawą ich odżywiania jest asymilacja dwutlenku węgla. Zasiedlają jednak ubogie tereny (głównie moczary, kamienie i drzewa). Muszą więc znaleźć naturalny sposób dożywiania i wzbogacania swojej „diety”. Można śmiało stwierdzić, iż mięsna dieta nie jest im obca. Mięsne dodatki w diecie dostarczają im przede wszystkim składników bogatych w azot. Łapią owady, ślimaki, pajęczaki a te największe potrafią poradzić sobie nawet ze strawieniem drobnych mięczaków. Wszystkie potrzebują dużej wilgotności powietrza.

Rośliny owadożerne – rosiczka, muchołówka, dzbanecznik

Rośliny mięsożerne radzą sobie w okresie niekorzystnych warunków dzięki podziemnym bulwom (np. niektóre rosiczki czy muchołówka) lub podziemnym kłączom (np. kapturnica). Zimą rośliny u wielu z Was marnieją, także te owadożerne. Nie panikujcie jednak. Nie śpieszcie się z ich wyrzucaniem. Odpowiednio pielęgnowane, wiosną odżyją i ponownie „ruszą na łowy”.  W salonie kwiatowym Tomaszewskiego także znajdziecie naszych dzisiejszych bohaterów – Rośliny owadożerne – rosiczka, muchołówka, dzbanecznik. Najpopularniejszymi, o które pytacie to: rosiczka, muchołówka i dzbanecznik. Nasi pracownicy chętnie doradzą Wam jak je pielęgnować i jakie warunki należy im zapewnić aby długo z Wami zostały wzbogacając Wasze prywatne kolekcje zieleni i domowe przestrzenie. Pokrótce postaram się Wam je przybliżyć, zachęcając do wejścia z nami w świat roślinnych drapieżników.

ROSICZKA – roślinna osobowość idealnym lepem na owady (muchy i komary)

W naturalnym środowisku rośnie na terenach podmokłych. Należy jej zapewnić warunki uprawy jak najbardziej zbliżone do tych naturalnych. Czuje się najlepiej w temperaturze 20°C (latem) i 16°C – 18°C (zimą). Należy do roślin światłolubnych. Uwielbia południowe, nasłonecznione stanowiska. Radzi sobie jednak także w mniej oświetlonych warunkach. W okresie wzmożonych upałów należy ją jednak odsuwać od okna by nie narazić jej na poparzenie słoneczne. Rosiczka jest przewrażliwiona na punkcie wody. Nie znosi suchego podłoża i małej wilgotności powietrza. Podlewajcie ją miękką wodą. Odpowiednią wilgotność powietrza można zapewnić roślinie poprzez uprawę w mini szklarniach lub za pomocą nakrywania rośliny szklanymi kloszami lub osłonami. W naturalnym środowisku rosiczka rośnie w podłożu torfowym i w domu również jej takowe zapewnijcie. Liście rośliny są pokryte delikatnymi, wilgotnymi włoskami. To do nich przyklejają się muszki i komary. Roślina wyczuwając ruch wydziela kwas mrówkowy, którym paraliżuje ofiarę a następnie ją trawi. Liście zwijają się do środka, zacieśniając się na ofierze.

Muchołówka– oj muchy, muszki i muszeczki… Macie przechlapane

muchołówka podobnie jak rosiczka lubi mieć wokół siebie wilgotne powietrze i podłoże. Pochodzi z  terenów Ameryki Północnej. W pułapkach rośliny znajdują się włoski czuciowe, które po podrażnieniu zamykają się. Roślina lubi latem temperaturę powyżej 20°C zaś zimą około 10°C. Pamiętajcie, że roślinie należy się okres spoczynku. Zazwyczaj wypada on w okresie zimowym i trwa około 6 tygodni. W tym czasie roślinie należy zapewnić niższą temperaturę otoczenia i zacienione, mało oświetlone stanowisko (można roślinę w tym okresie przenieść np. do piwnicy). Ograniczamy w tym czasie także podlewanie. muchołówka to dość aktywny drapieżca. Poluje na ofiary całkiem jak zwierzę. Liście składają się z dwóch klapek zaopatrzonych w długie, mocne ząbki. Na ich powierzchni znajdują się czerwone gruczołki trawienne, dzięki którym roślina wabi swe ofiary.

DZBANECZNIK – całkiem jak leśny dzban

Dzbanecznik jest jednym z bardziej popularnych łowców w świecie roślin. Nie każdy z Was pewnie wie, że jest pnączem. Występuje w naturalnym środowisku przede wszystkim na terenach Azji południowo – wschodniej. Niektóre gatunki spotkać można także w Australii i na Madagaskarze. W salonie kwiatowym Tomaszewski jest dostępny najczęściej Dzbanecznik Nepenthes (to ze względu na łatwość jego uprawy). Roślina składa się z liści o płaskich blaszkach liściowych jak i również z tzw. dzbanków. Wspomniane dzbanki wbrew pozorom nie są kwiatostanami lecz również liśćmi. Dzbanek składa się z komory wypełnionej płynem trawiennym, wykończonej obrzeżem. Nad dzbankiem znajduje się tzw. wieczko. Na wieczku i obrzeżu znajdują się gruczoły wydzielające słodką substancję stanowiącą wabik na owady. Gdy owad znajdzie się w śmiertelnej pułapce roślina zaczyna wydzielać enzymy trawienne. Owad nie ma szans, zostaje strawiony. Zanim zdecydujesz się na zakup dzbanecznika zastanów się czy jesteś w stanie zapewnić mu warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych. Dzbanecznik bowiem należy do grupy roślin, które nie znoszą ciągłych zmian otoczenia i przenoszenia z miejsca na miejsce.

Rośliny owadożerne – rosiczka, muchołówka, dzbanecznik

Jeśli właśnie zakładacie buty i zbliżacie się do wyjścia z domu w celu odwiedzenia salonu Tomaszewskiego dla utrwalenia podam kilka zasad dotyczących pielęgnacji, Waszych zielonych łowców owadów. Oto one:

• nawożenie jest zbędne, często prowadzi do uszkodzenia (spalenia) korzeni i zwiędnięcia nadziemnej części rośliny
• zapewnij roślinie stanowisko jasne, jednak nie bezpośrednio nasłonecznione
• zapewnij roślinie podłoże o odczynie kwaśnym, użyj mieszanki torfowej
• przesadzaj roślinę do nowej doniczki o jeden rozmiar większej nie częściej niż co 2 – 3 lata
• zapewnij roślinie stale wilgotne podłożę (ale nie mokre)
• zadbaj o wysoką wilgotność otoczenia
• podlewaj miękką, przegotowaną wodą
• i przede wszystkim – dokarmiaj roślinę od czasu do czasu jakimś mięskiem 😉

Wybrałeś już swojego zielonego drapieżnika? Jeśli nie, odwiedź koniecznie Tomaszewskiego – tu na pewno rozpoczniesz swoją przygodę z zielonymi drapieżnikami – ROŚLINAMI OWADOŻERNYMI.